ไม่นานมานี้ รศ.ดร.ธงชัย สุวรรณะซิชในน์ ผู้ดูแลกิจการการควบคุมด้วยกันติดตามงานชดใช้งบดุล ที่ทำการคณะกรรมการจรรโลงวิชาวิทยาศาสตร์ วิจัยด้วยกันสิ่งใหม่ (สกสำนักเลขาธิการวุฒิสภา.) เช่นกัน รศ.ดร. อำนาจร ตะขอไพบพานูลย์ ผู้ประสานงานสำนักประสานงานกองโครงการ “สิ่งใหม่การพัฒนาชาวนาชาวไร่สู่ทุ่งเวลานวชาต” ผู้ช่วยศาสตราจารย์ด็อกเตอร์ ป่าหญ้าษ์เทวัญ สวยโพกหัวธ์ ผู้ประสานงานสำนักงานประสานงานวิจัยและพัฒนา “ทรัพยากรสัตว์น้ำ กับความแน่นหนาอาหาร” กับผู้ทรงคุณวุฒิปีกการเลี้ยงสัตว์สายธาร ลงพื้นที่ท้องถิ่นหนองน้ำเอียน อำเภอเขาห้อย บุรีเพชรบุรี สืบเสาะความก้าวหน้าแผน “การปรับใช้นวัตกรรม In-Pond Raceway System (IPRS) เพื่อจะเพิ่มประสิทธิภาพและความคงทนถาวรสิ่งของอุตสาหกรรมงานเลี้ยงปลานิลในประเทศไทย” ใน ศูนย์แก้ไขประเภทมัจฉะนิลกับมัจฉาปัทมราค มานิตย์ฟาร์มรศ.ดร.ธงชัย สุชนชั้นซิชที่น์ กล่าวว่า มัจฉะนิลครอบครองปลาน้ำจืดที่มีความสำคัญทางเศรษฐกิจสรรพสิ่งด้าว โดยมีผลกระทบผลิตทาบชันษาเฉลี่ย 200,000-250,000 ตัน ทบทวนดูเป็นมูลค่าทางการเกิดกว่า10,000 โล้นตีน ซึ่งนับมีมูลค่าสูงสุดแห่งพวกสัตว์น้ำจืดชืดทั้งปวง แต่การเลี้ยงมัจฉานิลในประเทศแหลมทองที่ผ่านมา เกษตรกรผู้เลี้ยงดูมัจฉานิลพบปะกับดักภาวกาเสียง์ขาดทุนจากการตายเฉียบพลัน อันเป็นข้อมูลออกเกี่ยวเนื่องกับการเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาสิ่งของสิ่งแวดล้อมทางอากาศ รวมทั้งเงินลงทุนแสงสว่างวกาเสียง์เข้าเนื้อจากงานก่อกำเนิดโรคระบาด ด้วยกัน งานให้อาหารแปลนพ้นไปความสามารถ หรือว่า เกินความจำเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ช่วงแห่งสนนราคาของกินทำให้เรียบสูงขึ้นไป จวบจนตกเป็นของโสโครกแห่งหนมักไม่ผิดปล่อยยอมสู่แหล่งน้ำสาธารณะสร้างมลพิษกับบริเวณแวดล้อมโดยรอบ“อีกด้วยความจำกัดดังที่กล่าวมาแล้ว สกสวมันสมองในสถานภาพหน่วยงานข้างงานวิจัย แล้วจึงร่วมกับผู้ทรงความรู้ ผู้เชี่ยวชาญปีกงานเลี้ยงสัตว์ธารา ลงพื้นสถานที่แกะรอยความเจริญก้าวหน้าแผน ปริวรรตอวัยวะความรู้ ด้วยกัน ประสบการณ์ด้านวิชาการ แก่พวกกลุ่มวิจัยโครงการ “การประยุกต์ใช้สิ่งใหม่ In-Pond Raceway System (IPRS) เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพกับความคงทนของอุตสาหกรรมการเลี้ยงปลานิลในประเทศประเทศไทย” โดยความร่วมแรงร่วมใจระหว่าง ดร.ประพันธ์ศักดิ ศรีษะภูมิ คณะเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ภายใต้งานเอื้อเฟื้อสิ่งของก้ำเกษตร สำนักงานทุนทรัพย์เอื้อเฟื้อการค้นคว้าวิจัย (สกว.) แห่งหนคราวหลังเปลี่ยนเป็น สกสำนักเลขาธิการวุฒิสภา.กับดัก ศูนย์รวมซ่อมแซมพันธุ์ปลานิลกับมัจฉาประทุมราค มาเนืองนิจฟาร์ม” รศ.ดร.ธงชัย กล่าวกับแหว เนื่องจากกระทรวงการอุดมศึกษาวิทยาศาสตร์ การศึกษาค้นคว้าด้วยกันสิ่งใหม่ (อว.) ประกอบด้วยหลักการกำหนดให้มีงานวิจัยเพื่อที่จะปฏิรูปผลิตภัณฑ์ด้วยกันการกสิกรรมสรรพสิ่งด้าวในทุกมิติ สกสำนักเลขาธิการวุฒิสภามันสมองณขั้นองค์การที่หน้าด้านแห่งหนทำระเบียบด้วยกันหลักการงานวิจัย ตระหนักถึงการพัฒนาปีกการเกษตรในที่ยุคปัจจุบัน แยกออกครอบครองเกษตรกรสถานที่มีตัวเมธา ด้วยกันรู้จักงานประยุกต์ใช้เมธา ตามหลักการเกษตรอัจฉริยะ (Smart Farmer) ซึ่งครอบครองกลไกสำคัญในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจเพราะริเริ่มขนมจากการพัฒนาเศรษฐกิจโครงสร้างรองรับ กล่าวถึงการพัฒนาสถานที่ยั่งยืน หรือไม่ก็สถานที่เรียกหาแหว BCG Model (Bio-Circular-Green Economy) กระนั้นก็ตาม พวกนักค้นคว้าดังกล่าว มีนักวิชาการที่มีประสบการณ์วิจัยข้างปลานิลมาประการนาน และ กองกลางลงมาสม่ำเสมอ มังสวิรัติเนติกส์ ผู้ผลิตที่มีบทบาทประธานในอุตสาหกรรมงานเลี้ยงมัจฉะนิล คว้าประสานมือความร่วมแรงร่วมใจ ทำงานเรียนรู้พิสูจน์ระเบียบ In-Pond Raceway System (IPRS) ซึ่งดำรงฐานะครรลองการเลี้ยงมัจฉะในระบบปิด เพราะว่าตัดทอนงานใช้คืนเนื้อที่ ด้วยกัน ลดข้อจำกัดข้างงานสั่งการคุณลักษณะลำธาร งานป้อน การควบควบคุมโรค งานว่าการมูลฝอย รวมทั้งงานเพิ่มพูนและคุณค่าสรรพสิ่งผลิตผล เพื่อจับอวัยวะเมธา กลเม็ดขนมจาการข้อค้นพบการค้นคว้าเจียรพัฒนาอวัยวะความรู้ กับ สอนแจกกับดักชาวไร่ชาวนา ผู้ประกอบการที่ประกอบด้วยการฝักใฝ่ ปีก ดร.เขียนอำนาจ ธนูีษะเขามิ ณสถานภาพหัวหน้าโครงการวิจัยเอ่ยถึงวัตถุประสงค์งานวิจัยตรงนี้แหว เพื่อทำความเข้าใจความสามารถการเลี้ยงดูมัจฉะนิลในที่หมู่ IPRS เพราะตรวจสอบจากค่าอัตราความเจริญ ตำแหน่งการขยายตัวแบ่งประกบกลางวัน ตำแหน่งการแลกเนื้อ คุณค่าประสิทธิภาพณการชดใช้อาหาร อัตรารอดไปสิ่งของมัจฉะ เปรียบเทียบกับดักมัจฉานิลสถานที่เลี้ยงดูในกระบิลสระที่ดินแปลนดั้งเดิม รวมทั้งงานพินิจพิจารณาควานทุนเดิมการผลิตด้วยกันผลได้ ผลิตผลมัจฉา/พื้นที่ ทุนเดิมทั้งหมด คุณค่าเลือนสนนราคา เงินรายได้ทั้งหมด กำไรสุทธิ ในการเลี้ยงดูปลาในที่หมู่ IPRS เปรียบเทียบกับดักการเลี้ยงดูในที่หมู่ชลาศัยดินฉบับร่างเก่าก่อน ตลอดจนการศึกษาคุณภาพเนื้อสัมผัสสิ่งของเนื้อมัจฉะด้วยกันการปนเปื้อนกลิ่นอายตมของผลเก็บเกี่ยวมัจฉะนิลในที่กระบิล IPRS เปรียบเปรยกับงานเลี้ยงดูในกระบิลทะเลดินฉบับร่างเก่าก่อน “โดยข่าวทางวิชาการ ครรลองสถานที่เหมาะสมในที่การจัดการจัดการกระบิลเพื่อการเพาะปลูกมัจฉะนิล หมายรวมชิ้นต่างๆ ที่ได้มาจากการศึกษาตอนนี้จะดำรงฐานะจุดเริ่มแห่งหนสำคัญในที่การขับยกและยกฐานะการเพาะเลี้ยงมัจฉานิลในที่ชาวนาชาวไร่ทั้งหมดชั้น รวมถึงการนำเจียรประยุกต์ใช้กับงานเลี้ยงดูมัจฉาประการอื่นๆ นอกจากนั้นการเลี้ยงดูมัจฉะนิล ที่จะนำไปสู่จุดหมายปลายทางสรรพสิ่งการเพิ่มประสิทธิภาพ ความสามารถในการแข่งขันด้วยกันความคงทนสรรพสิ่งอุตสาหกรรมงานเพาะเลี้ยงปลาในประเทศประเทศไทยไปสู่ท้องตลาดแหล่งหล้า”ระหว่างที่ เจ้าเอ็งอมร เหลืองนฤมิตการมีชัยชนะ เอ็มดี บ.ลงมาเนืองนิจ มังสวิรัติเนติกส์ กล่าวว่า หมู่การเลี้ยงปลานิลณรูปแบบ IPRS ซึ่งเป็นรูปแบบการเลี้ยงดูระบบปิด ใช้การหมุนเวียนห้วยในกระบิลทั่วงานเลี้ยงดู ห้วยจักจำเป็นจะต้องประกอบด้วยการเคลื่อนที่ทุกเวลาโดยงานใช้ความดันลมจากเครื่องมือแยกออกภูมิอากาศ (blower) วัสดุแยกออกสภาพอากาศจะไม่ผิดประดิษฐานสิงสู่ติดสอยห้อยตามสิ่งกลมๆต่าง ๆ ที่ประกอบด้วยความกลมกลืนประกบการทำให้ลำธารข้างในสระมีงานไป ทั้งในด้านแห่งหนเป็นสระที่ดิน ด้วยกัน ด้านที่ดำรงฐานะทะเลปูนซีเมนต์ (raceway cell) เพื่อเรียนรู้ความแตกต่างสรรพสิ่งงานเลี้ยงดูมัจฉานิลในที่ทะเลดิน และ สระซีเมนซ์ เป็นพิเศษกลิ่นอายตมในเนื้อปลา กับสรีระสัดส่วนของปลานิลสถานที่สำคัญการพัฒนากระบิลการเลี้ยงดูปลานิลในหนทาง IPRS นอกจากนั้นลุ้นเพิ่มประสิทธิภาพในที่การผลิตเพื่อจะจรรโลงอุตสาหกรรมการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำของประเทศไทยแยกออกประกอบด้วยความเข้มแข็งกับยืดยาวจากนั้นนั้น การพัฒนาคุณภาพชีวิตของชาวนาชาวไร่ผู้ประกอบธุรกิจการเลี้ยงปลานิลก็ดำรงฐานะส่วนหนึ่งที่ควรได้รับงานจรรโลงแจกประกอบด้วยเงินรายได้ที่มากขึ้นดำเกิงขึ้นไป รวมทั้งความสำนึกจดความรับผิดชอบประกบสังคมด้วยกันที่แวดล้อมยิ่งมีผลกระทบมอบระเบียบอุตสาหกรรมสิ่งของไทยมีความทนทานมากยิ่งขึ้น PR NewsBCG ModelIn-Pond Raceway System
https://storage.googleapis.com/techsauce-prod/ugc/uploads/2020/6/Dr.YUUU_L.png
